ارزیابی درونی گروه گفتاردرمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان

سابقه و هدف: مناسب ترین روش برای قضاوت درباره کیفیت آموزش یک گروه آموزشی و مشخص نمودن جنبه های قوت و ضعف آن ارزیابی درونی است که توسط اعضای آن گروه انجام می شود. با توجه به نقش مهم ارزیابی در کیفیت آموزش، هدف از این مطالعه ارزیابی درونی گروه آموزشی گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی سمنان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی متغیرهای اهداف آموزشی، مدیر گروه، تجهیزات فیزیکی گروه، فضای آموزشی بالینی، ارزشیابی دانشجویان از نحوه ارائه واحدهای نظری و عملی توسط اعضای هیأت علمی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه و چک لیست های طراحی شده توسط اعضاء هیأت علمی استفاده شد. این پرسش نامه ها در اختیار اعضای هیات علمی (جهت ارزشیابی موارد مربوط به اعضای هیأت علمی) و کلیه دانشجویان سال دوم تا چهارم گفتاردرمانی (جهت ارزشیابی دروس تئوری) و دانشجویان سال های سوم و چهارم (به منظور ارزشیابی دروس بالینی) قرار گرفت. بعد از تکمیل پرسش نامه، نتایج بر اساس رتبه بندی گورمن از غیررضایت بخش تا بسیار قوی با امتیاز 1 تا 5 طبقه بندی شد. یافته ها: بررسی میانگین به دست آمده از ارزشیابی درونی گروه آموزشی گفتاردرمانی، با توجه به جدول گورمن؛ در دروس روان شناسی، علوم پایه پزشکی، زبان شناسی و تئوری تخصصی رتبه بیش از حد رضایت بخش، در دروس بالینی رتبه خوب، در ارزیابی فضاهای فیزیکی و امکانات و تجهیزات آموزشی توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان رتبه غیررضایت بخش، و در ارزشیابی مدیر گروه و اعضای هیات علمی رتبه رضایت بخش را به خود اختصاص داده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گروه آموزشی گفتار درمانی با توجه به امکانات و شرایط موجود بر اساس طبقه بندی گورمن در طبقه رضایت بخش قرار می گیرد بدیهی است برای رسیدن به سطح ایده آل نیاز به تجدید نظر و تغییرات لازم جهت ارتقاء کیفیت وجود دارد بدین منظور اعضای هیأت علمی، کارشناسان گروه و نیز دست اندرکاران بخش آموزش باید اهتمام بیش تری در جهت رفع نقاط ضعف و نیز تقویت هر چه بیش تر نقاط قوت خود داشته باشند.